18 March 2012   4 Islands

Μια από τις εκδρομές όλων των πρακτορείων είναι η επίσκεψη σε κάποια νησάκια νότια της Kolanda.  Μάλιστα σε ένα από αυτά το Koh Kradan ή το Koh Ngai προγραμματίζουμε να μείνουμε για δύο μέρες . Όλοι λένε, να τα επισκεφτείς και την άλλη μέρα να πας για να μείνεις σ’ όποιο σου άρεσε περισσότερο.

Στις 9,30 το πρωί,  ήρθε έξω- έξω στην παραλία μας, Bamboo bay, ένα ταχύπλοο και μας πήρε μαζί με άλλους 12 που τους είχε πάρει από τις πιο βόρειες παραλίες.  Ξεκινήσαμε και σε 8 μίλια φτάσαμε στο νησί  Koh Cheuk. Εκεί  βουτήξαμε 70 μέτρα μακριά από την παραλία για να δούμε ψαράκια και κάτι μισοπεθαμένα κοράλλια . Πολλές βάρκες, καΐκια και ταχύπλοα είχαν έρθει για τον ίδιο λόγο. Τα νερά θολά και η ορατότητα γύρο στα 4 μέτρα.

Σε 40 λεπτά φύγαμε και πήγαμε στο νησί Koh Mook όπου διαδραματίστηκαν σκηνές απείρου κάλους. Φτάνοντας, υπήρχαν αγκυροβολημένα καμιά εικοσαριά βάρκες, έξη μεγάλα σκάφη και άλλα τόσα ταχύπλοα .  “Φορέστε σωσίβια, διατάζει ο μούτσος, βγάλτε τα γυαλιά σας, δώστε μου τις φωτογραφικές μηχανές, βουτήξτε όλοι μέσα στο νερό, πιάστε ο ένας τον κώλο του μπροστινού σας και ακολουθήστε με σε μία γραμμή “.

Δεν παίρνω όρκο ότι έτσι τα είπε, γιατί δεν κατάλαβε κανείς απ’ ότι είδα στο βλέμμα των συνεπιβατών μου , αλλά είμαι σίγουρος, ότι κάτι τέτοιο εννοούσε . Βουτάμε λοιπόν μέσα στην θάλασσα ογδόντα μέτρα μακριά από την χαμηλή είσοδο μιας σπηλιάς . Έλα όμως που το ίδιο έκαναν και από τα άλλα πλεούμενα.  Πεντακόσια περίπου άτομα κολυμπώντας με σωσίβια προσπαθούσαμε να μπούμε σε μια σήραγγα πλάτους 5 μέτρων ύψους από το νερό, 40 εκατοστά μέχρι ένα μέτρο και μήκους 80 κατασκότεινων μέτρων. Ταυτόχρονα, άλλοι τόσοι προσπαθούσαν να βγουν από την σήραγγα. Αυτή δε καλυμμένη με τα πιο κοφτερά κοχύλια που υπάρχουν.

Πιασμένοι ο ένας πίσω από τον άλλο και κλωτσώντας ο ένας τα μούτρα του άλλου μέσα σε πίσσα σκοτάδι, προσπαθούσαμε να μαντέψουμε προς τα πού να πάμε. Που και που ο μούτσος οδηγός, άναβε έναν  φακό. Αυτοί που είχαν κλειστοφοβία δεν είχαν καταλάβει που χώθηκαν και μετά τα πρώτα δέκα μέτρα μέσα στο σκοτάδι, άρχισαν τις τσιρίδες και τα κλάματα . Από τις φωνές και τον αντίλαλο δεν άκουγες τίποτα.

Μετά από μια αιωνιότητα και δέκα λεπτά, φώτισε και βγήκαμε στο φως.. Σαν τον χαμένο παράδεισο μια γαλάζια αμμουδιά 50 μέτρα όλη και όλη, τεράστια δέντρα τριγύρω και τα τοιχώματα αυτού του κρατήρα να υψώνονται κατάφυτα στα 150 μέτρα . Αν δεν υπήρχαν όλοι αυτοί που καταλάμβαναν κάθε τετραγωνικό μέτρο, θα ήταν ακόμα ποιο φανταστικά. Μείναμε 15 λεπτά και ξανά στην τρύπα για να γυρίσουμε . Όταν θα πάτε, θυμηθείτε να φορέσετε βατραχοπέδιλα που έχουν σε κάθε σκάφος. Αν το ξεχάσετε,….θα με θυμηθείτε.

Επόμενη στάση σε ένα άλλο κομμάτι του επίγειου παραδείσου.  Koh Kradan. Βγήκαμε σε μια παραλία άσπρη και πανέμορφη, με τα δέντρα δίπλα στο κύμα. Το πλήρωμα έβγαλε ψυγεία με παγωμένα αναψυκτικά και φρούτα και ζεστά φαγητά.  Φάγαμε μεσημεριάτικα νοστιμότατα Ταϊλανδέζικα. Πλατσουρίσαμε στα πεντακάθαρα νερά, ταΐσαμε τα ψαράκια με καρπούζι και ανανά. Δεν φοβούνται τίποτα, έτρωγαν μέσα από τα χέρια μας.

 Πίσω από την αμμουδιά, μέσα στα δέντρα υπήρχαν bungalows  και αντισκηνάκια . Ένα δωμάτιο με 8 στρώματα στο πάτωμα, ανεμιστήρα και τουαλέτα, 150 μπάτ την ημέρα. Πιο κάτω είχε ξενοδοχείο καλό, αλλά δεν υπήρχαν διαθέσιμα δωμάτια. Έπρεπε να είχαμε κλείσει 20 μέρες πιο πριν. Καθίσαμε μιάμιση ώρα στο Koh Kradan και τα σκάφη που κατέφθαναν κατέβαζαν δεκάδες τουρίστες.

 Στο τέλος κολυμπήσαμε κοντά στο νησί  Koh Ngai και είδαμε πάλι μεγάλα και πολύχρωμα τροπικά ψάρια. Τα νερά ήταν πολύ καθαρά και τα κοράλλια ζωντανά . Στις 3,30΄ μας γύρισαν  στην παραλία μας όπου και κολυμπήσαμε μέχρι το σούρουπο . (6,30΄)

Το βράδυ άνοιξαν οι ουρανοί και ‘φάγαμε’ την πρώτη μας τροπική καταιγίδα για τρείς ώρες . Κατά την διάρκεια της βροχής κόπηκε και το ρεύμα. Επάνω από την σκεπή μας άρχισε να ακούγετε ανά ένα λεπτό μια δυνατή ακαθόριστη κραυγή. Κάτι μεταξύ μοσχαριού και καμήλας !!!! Βρε πως ανέβηκε στην σκεπή η αγελάδα, αναρωτιόμασταν. Μετά από μέρες, στο Phuket , είδαμε την σαύρα Geco και την ακούσαμε να κάνει αυτόν τον ήχο .

 Καμιά  άλλη μέρα δεν μας έβρεξε στην Ταϊλάνδη.  

Koh Mook cave

Koh Kradan 

Koh Kradan 

Fish Koh Kradan

Karpouzi

Anana

Koh Kradan 

Koh Kradan 

Koh Kradan 

Koh Kradan 

Bamboo bay

Θα αναρωτηθείτε τι κάνουν τα μικρά καβουράκια στις δύο τελευταίες φωτογραφίες . Είναι μικρότερα από την ψιλή φακή το καθ΄ ένα και καθαρίζουν την άμμο όταν είναι τραβηγμένα τα νερά !! Εκατομμύρια σ’ όλη την παραλία , την κάνουν να μοιάζει σαν δαντέλα  

Sand cleaners